Kale plekken bij de kat
Als u kale plekken bij uw kat vindt is er vaak een onderliggend probleem.
In deze blog gaan we in op een aantal van deze problemen.
Het is raadzaam om met uw kat naar de dierenarts te gaan als u kale plekken ontdekt. Zij kunnen de oorzaak achterhalen en u zo helpen er vanaf te komen.
Een van de oorzaken is jeuk
Door hevig krabben ontstaan plekken en een geïrriteerde huid (pukkels, schilfers, roodverkleuring). De jeuk kan veroorzaakt worden door ongedierte (vlooien, mijten) of het kan wijzen op een allergie.
Allergieën kunnen we onderverdelen in 3 groepen:
- vlooienallergie, vlooien (1 vlo kan al genoeg zijn),
- voedingsallergie, bijvoorbeeld door rundereiwitten,
- omgevingsallergie, bijvoorbeeld huisstof.
Vlooienallergie
Deze vorm van allergie komt het meest voor. De kat heeft veel jeuk vooral op zijn rug en bijt of likt daar de haren weg, zodat er een grote kale plek ontstaat. Vaak komen er ook kleine pukkeltjes op de huid. De dierenarts zal wat haren onderzoeken en vindt dan afgebeten haren. Dat is dan het bewijs dat de kat dit zelf heeft gedaan en dat er geen sprake is van haaruitval.
De behandeling van een vlooienallergie is eenvoudig.
Alle huisdieren, die vlooien kunnen hebben (katten, honden, fretten, konijnen) en in hetzelfde huis wonen moeten een goede behandeling tegen vlooien krijgen. Natuurlijk moet ook de omgeving behandeld worden omdat daar eitjes, larven en poppen van de vlo kunnen zitten. Voor de omgeving moet u erop letten dat de spray die u haalt ook de eitjes en larven doden. Trek hier ook vooral veel tijd vooruit. een cyclus van een vlo kan in totaal zelfs 6 maanden duren. 5% van de vlooien bevinden zich op uw dier. 95% bevind zich in huis. Zelfs zonder dat u het merkt kunt u vlooien in huis hebben.
Voedselallergie
De kat heeft veel jeuk vooral aan de hals en de kop. Ze kunnen zich tot bloedens toe openkrabben. Soms komen ook maag- darmklachten voor. De behandeling is eigenlijk eenvoudig, want er moet een dieet gegeven worden, dat de kat nog nooit gehad heeft. De boosdoeners zijn de eiwitten.
Omgevingsallergie (Atopie)
Deze allergie berust op allergie voor omgevingsstoffen, zoals huisstofmijt of graspollen. De kat bijt haren op de buik weg. Het beste is ervoor te zorgen dat de kat geen contact meer heeft met de allergische stof. In de praktijk is dit echter bijna nooit mogelijk.
Dikwijls moeten er medicijnen worden gegeven. Er worden tegenwoordig zeer goede resultaten geboekt met cyclosporinen. Deze medicijnen geven een goed resultaat zonder bijwerkingen.
HORMONAAL
Dit geeft vrijwel altijd een symmetrische kaalheid.
Enkele oorzaken:
Gemis aan vrouwelijke hormonen.
Bij castratie komt het voor dat er kaalheid optreedt van de spiegel (= het gedeelte onder de staart), de binnenkant van de achterpoten en de buik. Soms gaat door een hormooninjectie, maar ook wel spontaan, het probleem over.
Schildklierproblemen.
Terwijl bij de hond bij afwijkingen aan de schildklier vrijwel altijd sprake is van een te trage schildklier, is dit bij de kat juist het tegenovergestelde.
Bij oudere katten komt nogal eens een te actieve schildklier voor. Het gevolg is een onrustige, opgejaagde kat die veel eet en drinkt en toch mager is (dit kan ook het geval zijn bij suikerziekte!).
Deze katten zijn de hele dag druk met hun vacht bezig en likken overdreven veel. Dit geeft een mottige vacht met kale plekken.
De bijnieren.
Wanneer de bijnierschors te actief is (de ziekte van Cushing), ontstaat het beeld van een patiënt die veel en langdurig prednison slikt:
- spieren slinken (ledematen worden dunner),
- de romp wordt echter dikker door vetafzetting.
- de huid wordt dun en haarzakjes verdwijnen.Bij de kat levert dat een dunne vacht met kale plekken op.
PSYCHISCHE KAALHEID
Deze emotionele vorm van kaalheid komt alleen bij onze kat voor. Sommige katten gaan een stressvolle situatie te lijf door zich overmatig te verzorgen, te likken en zelfs plukken uit de vacht te trekken.
Veranderde omstandigheden in huis vormen vaak de onderliggende oorzaak, bijvoorbeeld de geboorte van een baby, een verhuizing, complete nieuwe inrichting van het huis enz. Het is van belang de oorzaak op te sporen. Als de oorzaak niet is weg te nemen, blijft er alleen behandeling met al of niet homeopatische middelen over.
TEKORTEN AAN ONVERZADIGDE VETZUREN
Dit is een veel voorkomend tekort en wordt vaak over het hoofd gezien. De huid wordt droger, soms ziet men schilfertjes. De haren zijn een beetje dof en vallen gemakkelijk uit.
Deze vetzuren moeten dus aangevuld worden via de voeding. Voor de kat bestaat hiervoor een vloeibare olie-achtige oplossing.
Denk hierbij aan verbeterde voeding met omega-3 extra (visolie).
TEKORT AAN ALGEMENE VITAMINES
Dit komt nog zelden voor omdat de meeste katten goede commerciële voeders eten waarin alle benodigde vitaminen en mineralen in de juiste hoeveelheden zijn verwerkt.
Het kan echter voorkomen dat bepaald voeder niet volledig verteerd wordt en zodoende de voedingsstoffen onvoldoende of slecht worden opgenomen. Op lange duur kan dit aanleiding geven tot huid- en vachtproblemen.
Ook wanneer je het eten zelf maakt, kunnen tekorten aan voedingsstoffen voorkomen. Koken voor de kat is niet gemakkelijk. Heel vaak zal de kat alleen het vlees uit het zorgvuldig samengestelde diner oppeuzelen. Op deze manier kunnen tekorten ontstaan van vitaminen en mineralen. Deze tekorten kunnen dan weer van invloed zijn op de huid.
De oplossing hiervoor ligt voor de hand: ander voer kiezen en bij het zelf klaarmaken extra vitaminen en mineralen toedienen.
Vitaminen en mineralenmengsels zijn er in verschillende vormen: vloeistoffen, poeders of tabletten.
BACTERIËN EN SCHIMMELS
Huidinfecties (bacterie) of huidschimmels tasten de huid aan en kunnen overmatig haarverlies veroorzaken doordat de kat gaat krabben (jeuk) of omdat de haarfollikels (de plaats waar het haartje ontspringt) aangetast worden door de bacterie of schimmel.
Bacteriële huidinfecties moeten met antibiotica aangepakt worden. Meestal wordt een “kweek” gemaakt van de huidbacterie om te zien welke bacterie het is en dus de juiste antibiotica gekozen kan worden.
Schimmel kan worden bestreden met lotions en in ernstige gevallen met tabletten. Deze tabletten moeten dan wel lange tijd gegeven worden (ongeveer 6 weken) omdat de schimmel anders weer de kop kan opsteken.
OVERIGE
Katten kunnen ook spontaan hun haren verliezen bij nervositeit of koorts en stress kan uiteraard ook een oorzaak zijn.
Reactie plaatsen
Reacties